Karakter: Adığ

Karakter Adı: Adığ
Oyuncu Adı: Yunus
Sınıf: Şövalye

                Ben Mete oğlu Adığ. Adımı olağandan büyük doğmam ve öyle büyümem sebebiyle almışım. Bizde demircilik aile mesleğidir. Atalarımız, Kızagan Krallığı kurulduğundan beri krallığın silahlarını, zırhlarını ve kalkanlarını yapma görevini üstlenmiştir. Ben de örsün üzerindeki marifetlerimden ötürü krallığın en iyi demircisi olarak tanındım. Dövüş çukurunda da benden iyisi görülmemiştir. Kaç tane birinciliğim var ben de bilmiyorum.

                Savaşlar devam ettikçe yeteneğim gelişmeye devam etti. Kimsenin yapamadığı zırhlar, silahlar yapmaya başlamıştım. Bir gün krallığa bir yabancı geldi. Çok farklı birisiydi, dışarıdan belli oluyordu. Fakat sınırlarımı asıl zorlayan ise benden istediği zırhı yapmam için verdiği metal, krallıktan kimsenin bildiği bir metal değildi. Müşterilerim her zaman kafamda yer edinmiştir fakat metalden daha çok dikkatimi çeken olay ise yabancıya dair hiçbir şey hatırlayamıyordum. Suratı, sesi, konuşma tarzı veya anlık aklımda kalan hiçbir bilgi kalmamıştı aklımda. Bu kadar çok soru işaretine rağmen tek isteğim, bu göz kamaştırıcı metali istenen zırh haline getirmekti.

                Birkaç gece uykusuz kalarak sonunda zırhı tamamlamıştım. Zırhı dövdüğüm yerde tüm ısıtıcıları ve ışıkları kapatsam bile etrafım zırh yüzünden parıldıyordu. Zırhı alıp askıya asmaya götürecektim fakat kilitlediğim giriş kapısı aniden açıldı. Yabancı, yeniden gelmişti. Kafamın içinde “Nasıl tam bitirdiğim anda burada olabilir?!” sorusu dönerken, elindeki asayı yere vurdu ve oda gözlerimi kapatsam bile canımı yakacak kadar aydınlandı. Gözlerimi açtığımda ise daha önce bulunmadığım bir yerdeydim. Geldiğim yerin adı Nilüfer’di. Eski hayatımın geride kaldığı anlıyordum zamanla. Eğer bir gün savaşa gittiğimde geri dönemezsem diye bir not bırakmıştım kalanlara. Evde beni bekleyen eşim ve çocuklarım vardı. İşi de kardeşim Ögeday’a emanet etmiştim çünkü benim gibi yetenekliydi. Eski hayatıma tekrar kavuşabilir miyim, bilmiyorum fakat bundan sonra yürümem gereken bir yol var. Beni bekle Nilüfer, işte geliyorum!